Stel je voor dat er in Nederland een politieke partij is die van mening is dat medezeggenschap een uitvloeisel is van slechte, verderfelijke ideeën. Dat het boekje ‘Inzicht in de ondernemingsraad’ op de brandstapel moet. Dat leden van de ondernemingsraden slechte mensen zijn. Dat leden van ondernemingsraden vaak niet te vertrouwen zijn. Is het goed dat OR-leden, louter op grond van hun OR-lidmaatschap, een verplichte cursus praten moeten volgen? Is het idee om OR-leden bij de ingang van het bedrijf extra te controleren op van alles en nog wat? OR-leden schijnen namelijk bovengemiddeld goederen te verduisteren. En wat denk je van het voorstel om elk OR-lid te verplichten een paarse button te dragen, gesierd met ‘OR’ in gele hoofdletters, om herkenbaar op straat te zij?.
Het zijn maar een paar hoogtepunten uit het mogelijke partijprogramma. U zult er niet op stemmen. Maar gedogen? Gedogen is in en sexy. Gedogen biedt onuitputtelijke mogelijkheden. Vraag maar aan de leden van het net aangetreden kabinet Rutte. ‘Ik verfoei u en uw ideeën. Ik moet lachen om uw fundamentele waarden. Maar toch ga ik met u samenwerken. Omdat ik u gedoog’.
Ik heb inmiddels mijn buik vol van gedogen, gedoogd worden en gedoogakkoorden. Flirten met je eigen beul is niet goed. Samenwerken met een partij die fundamentele rechtsbeginselen overboord wil zetten is niet goed. Het slechte moet worden bestreden en niet worden gedoogd. Lach niet om het voorbeeld. Vandaag de moslims, morgen de leden van de ondernemingsraden.
