Je hebt van die dagen dat alles tegen zit. De wedstrijd begon al meteen verkeerd met de scheids die het doel op veld B afkeurde. De netspanner, of hoe heet zo’n ding, zat los van de paal en dat was volgens deze jongeman, die kennelijk zijn scheidsrechtersdiploma cum laude had gehaald, een ‘gevaarzettende situatie’!
Dat klonk mij als leider van de B1 nogal verontrustend in de oren. Dus dat werd een zoektocht naar tangen, steeksleutels en wat al niet meer. De wedstrijdsecretaris van dienst wist een half gevuld kistje gereedschap tevoorschijn te toveren en samen losten we het op. Scheids tevreden! Dat het doel aan de linkerkant de voorgeschreven 2 meter 44 hoog was en rechts zo op het oog 2 meter 08 ontging hem totaal!
Met een klein kwartier vertraging (binnen de normen van de KNVB, wist onze whizzkid enthousiast te melden!) begon de wedstrijd om 14.43 uur tegen Nieuwegein. Maar daarmee was de ellende nog niet voorbij! Of het onkunde was of de straffe en gure wind laat ik maar even in het midden, feit is dat een hoog over het doel geknalde bal via het talud van de A27 terug ketste op de afrit en vlak voor het stoplicht tot stilstand kwam.
En toen gebeurde het ongelooflijke. Een gedrongen mannetje van een jaar of vijftig in een grijze Peugeot 308 stopte voor het stoplicht en sprong uit zijn auto om de bal te pakken. “Mooi”, zei voorzitter Bart nog die naast mij stond, “die schiet de bal wel weer terug!” In plaats daarvan sprong dit mannetje met bal en al in zijn auto om (door rood!) met gierende banden richting De Bilt te racen..
Dat het met de reservebal nog 3-0 werd deed er allang niet meer toe..
