Gelehesjesprotesten. Ik vind het een mooi samengesteld woord. En het zal dit jaar vast hoge ogen gooien bij de verkiezing van het woord van het jaar. Wat ik verder met dit fenomeen moet, weet ik niet zo goed. Gelukkig ben ik daarin niet de enige. Sociologen, psychologen, politici, journalisten: iedereen zoekt naar een verklaring en een antwoord op de vraag waar die gele hesjes nu ineens vandaan komen.
Resultaat van de gelehesjesprotesten op 8 december was een enorme ravage in verschillende Franse steden en maar liefst 1700 arrestaties. Dat doet vermoeden dat er iets anders en in ieder geval meer aan de hand is dan verontwaardiging over een hogere accijns op benzine en diesel. In ieder geval liftte het schorriemorrie (ook al zo’n mooi woord) vrolijk mee met de ongetwijfeld vaak oprechte boosheid over de arrogantie van de politieke elite.
In ons eigen land willen de gelehesjesprotesten nog niet echt van de grond komen. En dat terwijl ik op de radio toch genoeg argumenten hoorde van een gelehesjesprotestenmevrouw die even helemaal leeg liep. Ze was tegen Rutte, tegen de EU, tegen migranten, tegen de verhoging van de BTW, tegen de graaiers aan de top, tegen de Tweede Kamer die referenda had afgeschaft, tegen de klimaatfanatici en last but not least tegen Roetveegpiet. Genoeg redenen om een paar auto’s in de fik te steken dunkt me, maar veel meer dan een stuk of 20 brave gele hesjes wist de verslaggever niet te tellen.
Buma van het CDA, als we het nou toch over politieke elite hebben(!), wil graag dat de gele hesjes gaan meepraten over het klimaatbeleid. Zijn argument komt er op neer dat de elite wil vergroenen, maar het volk het liefst in hun oude diesel door de binnensteden wil blijven rijden. In Buitenhof hakkelde Buma dat hij verder ook geen idee had welk gele hesje hij aan tafel moest uitnodigen. Ik denk niet dat er heel veel gele hesjes naar Buitenhof kijken. Maar als ze dat wel gedaan hebben dan zou het er komend weekend wel eens onrustig aan toe kunnen gaan!
